Słyszenie - Notatki z terenu

 Hello!

Za każdym razem, gdy widzę książkę, przy której pracowałam jestem zaskoczona. Bez znaczenia, czy widziałam ją wcześniej tylko w formie tekstu w Wordzie, czy widziałam już pdf ze składem. Zawsze jestem zaskoczona. Notatkami z terenu byłam zaskoczona szczególnie, bo są... takie malutkie!  

Tytuł: Notatki z terenu
Autor: Marcin Dymiter
Wydawnictwo: #części_proste (Wydawnictwo Części Proste)
Strony: 203
Rok: 2021

 Słyszenie, słuchanie... Z bliska, z pamięci…
Wieloaspektowe postrzeganie przestrzeni poprzez dźwięk to esencja zbioru miniesejów Marcina Dymitera. Autor stawia pytania między innymi o tożsamość i dźwiękową pamięć miejsc, o funkcjonowanie człowieka w konkretnej audiosferze, o ekologiczne aspekty pejzażu dźwiękowego. Opisuje soundscape wielkich miast, takich jak Berlin, Praga czy Lizbona, i przestrzeni nieoczywistych, jak pracownia Güntera Grassa. Przywołuje brzmienia przeszłości (Huta Uthemanna, Telefon Hírmondó), poddaje się intymnej aurze Oliwy, pustych plaż Pomorza, spalonej słońcem Malty.
Perspektywa, którą proponuje, jest zaproszeniem do refleksji nad dźwiękowym otoczeniem człowieka. Odkrywa przed odbiorcą prawdę, która nie dla wszystkich i nie zawsze wydaje się oczywista: że dźwięk (także ten wyabstrahowany z kontekstów muzycznych i estetycznych) jest zjawiskiem historycznym, politycznym, społecznym, ekologicznym. Wnioski z tych przemyśleń – inspirujące i napisane z szacunkiem dla znaczeń i brzmienia słów – bywają gorzkie, ale nie sposób przejść wobec nich obojętnie. (opis ze strony Wydawnictwa)

Chciałam napisać o tej książce od bardzo dawna, ale czekałam na swój egzemplarz i teraz, gdy już go mam, nie wiem, co napisać. Na początek przedstawię Wam moje pierwsze wrażenia, jeszcze takie wewnątrzwydawnicze. 

 > Na pewno zwraca uwagę różnorodność ujęć i refleksji  - od bardziej osobistych do bardziej ogólnych, ale są one jednocześnie niezwykle spójne. Największe wrażenie zrobiły na mnie uwagi dotyczące turystyki oraz fragmenty o Lizbonie.
Autor wspomina też o życiu slow, ale nawet nie musiałby, bo temat tej książki idealnie wpasowuje się w trend uważności i nie chciałabym, aby to jakoś negatywnie brzmiało, bo czasami uważność uważana jest za coś wymyślnego albo ludzie mają z nią jakieś złe skojarzenia, a ta książka to poradnik uważności bez uważności w tytule - ogólnie chodzi mi o to, że możne być bardzo inspirująca. Wierzę, że będą osoby, które po przeczytaniu tak po prostu pójdą na spacer i będą słuchać tego, co dzieje się dookoła nich. Uwagi dotyczące pandemii też były ciekawe. 

A teraz może trochę danych technicznych. Książka ma cztery części: Miasta, Miejsca, Słuchanie z bliska, Słuchanie z pamięci. Co ciekawe w książce są zdjęcia! A przynajmniej dla mnie to ciekawe, bo nie spodziewałam się, że będą. 

Może jeszcze o pierwszych wrażeniach: gdy zapoznawałam się z tą książką, miałam wrażenie, że otwiera się przede mną zupełnie inny świat i inna perspektywa czy możliwość jego odbierania. W sumie to nieco dwie osobne sprawy. W książce jest trochę informacji o pionierach nagrań terenowych (field recordingu), ale zdecydowanie, zdecydowanie więcej jest autorskiej perspektywy dźwiękowego odbierania świata. Takie tekstowe migawki, uzupełniające nagrania.

Jeszcze jeden rozdział, który lubię: Śpiewający budynek. I wracając na moment do różnorodności - podkreśla ją dodatkowo to, jak książka jest złożona i jak różne pomysły z tekstu wyglądają. Niektóre rozdziały to po prostu narracje, ale niektóre - na przykład właśnie Śpiewający budynek ma w sobie pięć podrozdzialików, każdy rozpoczyna się od przywołania fragmentu z pracy Śpiewający budynek. Niektóre rozdziały mają motta z dzieł literatury. Podsumowując, książka jest różnorodna nie tylko tematycznie - w ramach związanych z nagraniami terenowymi, ale wciąż - ale także formalnie. 

Pozdrawiam, M