8 historyjek powiązanych z książką Atom dla klimatu

 Hello!

Trudno recenzować książkę, którą się redagowało, ale zawsze mogę opowiedzieć anegdoty z tego procesu! 

Kilka informacji o książce Atom dla klimatu, która miała premierę 15 listopada, ze strony wydawnictwa Słowa na Wybiegu: 
Jeśli nie wiesz o energii atomowej zbyt wiele – ta książka jest dla Ciebie. Jeśli wiesz całkiem sporo – też po nią sięgnij, naprawdę warto. Jeśli atom Cię przeraża – przeczytaj ją, bo ona oswoi te lęki. Jeśli sprzeciwiasz się rozwojowi energetyki jądrowej – przeczytaj ją koniecznie, bo poznasz argumenty tych, według których technologia ta niesie nadzieję na zahamowanie zmian klimatycznych bez pogłębiania ubóstwa energetycznego całych społeczeństw. Jeśli jesteś zwolennikiem atomu – przeczytaj ją tym bardziej, bo to arcyciekawy wzór, jak dyskutować bez zacietrzewienia, odwołując się do rzeczowych argumentów i z szacunkiem dla myślących inaczej.

Dla kontekstu - początkowo dostałam każdy rozdział oddzielnie, co oznacza, że były ułożone alfabetycznie tytułami. 

1. Do ostatniego tekstu nie wiedziałam, kto jest autorką lub autorem książki. (Domyślałam się, że raczej autorką). W ostatnim rozdziale, który czytałam, była anegdota z życia autorki i tak dowiedziałam się, czyje są to teksty. 

2. Pomysł na kolejność rozdziałów w książce jest mój!

Jest ich szesnaście (jeśli dobrze policzyłam). Plus wstęp i zakończenie. 

3. Niechcący zmieniłam tytuł jednego z rozdziałów - i okazało się, że zaskakująco dobrze pasuje i do rozdziału, i do całości książki i... został. I jest to pierwszy rozdział.

4. Muszę się przyznać, że początkowo obawiałam się tonu tekstów i jednoznacznej linii programowej - w skrócie, że energia atomowa jest super. Ale znów - był to efekt alfabetycznego ułożenia tekstów, bo kolejne okazały się one dużo bardziej różnorodne i pokazujące sprawy z kilku perspektywy. Aczkolwiek projądrowych perspektywy. Rozpiętość tematów jest jednak dość szeroka: i o działaniach Greenpeace, i o polskiej elektrowni, co nie powstała, i o naukowczyni z reaktora "Maria", i o Chinach, i o Ukrainie - sporo tego.

5. To też ciekawe, że książka wpisała się zaskakująco w moje zainteresowania. Bo energia atomowa i ogólnie sprawy powiązane całkiem mnie fascynują. W tym roku czytałam wcześniej Plutopię, widziałam Pandorę i redakcja tej książki wpisała się w taką linię programową moich zainteresowań. Teraz czekam na coś o Korei, bo jeśli miałabym mieć jakieś marzenie (a nie przepadam za tą kategorią) to chciałabym redagować książki o Korei.

6. Biorąc pod uwagę, jak blisko jest od mojego miasta do Różana, bardzo późno dowiedziałam się, że jest tam  Krajowe Składowisko Odpadów Promieniotwórczych. Co prawda nie z tej książki, ale Atom dla klimatu sprawił, że bardzo chciałabym zobaczyć, jak to miejsce wygląda. Ot tak, ze zwykłej ciekawości. 

7. Jeszcze w kontekście mojego miasta i tego w jakich okolicznościach pojawia się w mediach. Byłam niemal rozczarowana, że fakt, iż w Ostrołęce powstaje elektrownia gazowa (a to niedobrze i o tym, że gaz to nie jest dobre rozwiązanie i dlaczego jest sporo w książce) nie został w Atomie odnotowany. Ale to bardzo moje osobiste odczucie. 

8. Książka ma także dość ciekawy indeks nazw geograficznych - z podziałem na kraje, później miasta (lub morza, rzeki, regiony) oraz nazwy elektrowni jądrowych i innych. Zwykle wszytko jest razem i ułożone alfabetycznie. Przy tej książce wydzielenie krajów i podkreślenie nazw elektrowni było ważne. Dzięki temu jest ładnie i czytelnie. (Mam nadzieję, bo nie widziałam jeszcze wydrukowanej książki, ale mam nadzieję, że już niedługo).

Pozdrawiam i polecam, M