Poznanie argumentów - W królestwie monszatana. GMO, gluten i szczepionki

 Hello!

Bardzo lubię publikować wpisy z jakiejś okazji (a już szczególnie takie, które na publikację czekają od prawie roku...), a że ostatnio wpadłam na informację, że 20 lipca wychodzi drugie wydanie książki W królestwie monszatana. GMO, gluten i szczepionki - dzisiaj przeczytacie o pierwszym.

Tytuł: W królestwie monszatana. GMO, gluten i szczepionki
Autor: Marcin Rotkiewicz
Wydawnictwo: Czarne (wydanie I)

Wiem, że po blogu na pewno widać dwie rzeczy: że interesuję się Koreą (Koreami) oraz czytam reportaże. Czego nie widać, to faktu, że jeśli akurat nie czytam, to konsumuję treści popularnonaukowe. Materiały o biologii, chemii, fizyce (chociaż wspominałam o tym przy okazji książki Atom dla klimatu) - rzeczach bardzo oddalonych od moich zwykłych zainteresowań - pozwalają mi się oderwać od codzienności i dowiedzieć czegoś nowego. Nawet jeśli ta wiedza wpada jednym uchem a wypada drugim. Gdy więc w bibliotece zobaczyłam książkę W królestwie Monszatana. GMO, gluten i szczepionki, wiedziałam, że to coś dla mnie. 

Książka promowana jest głównie hasłem "autor rozprawia się z mitami na temat GMO" - i jest to prawda. To znaczy, w wielu rozdziałach autor przywołuje jakiegoś działacza anty-GMO, jego tezy i wystąpienia, pokazuje, jaką rolę odegrały w światowym lobbingu przeciw GMO, po czym przedstawia kontrargumenty. I tak mniej więcej upływa cała książka. 

Początek się różni. Najlepszym fragmentem książki jest ten, w którym autor wyjaśnia dzieje rolnictwa oraz innych metod modyfikacji roślin. Później narracja jest nieco monotonna, ale jeśli komuś zależy na poznaniu argumentów za i przeciw GMO, to myślę, że warto się z Monszatanem zapoznać. Przy czym muszę zaznaczyć, że im bliżej było końca książki, tym mniej wiedziałam, o czym ona ostatecznie była. A dokładniej - czy autor nie skupił się za bardzo na wielkich postaciach, a za mało na społeczeństwie, przy czym społeczeństwo szło za autorytetami, nieraz o wątpliwych kompetencjach. 

Inna rzecz - miałam poczucie, że ta książka jest bardzo oderwana od Polskich realiów. I nie wiem, czy to dlatego że w Polsce nie ma roślin modyfikowanych genetycznie na polach (chyba, autor pisał, że miała być kukurydza, ale ostatecznie nie doszło do jej siania) i po prostu nie było o czym pisać czy z jakiegoś innego powodu. Autor odwołuje się do polskich profesorów i pracowników naukowych zarówno tych za, jak i przeciw GMO, ale ja bym z chęcią i ciekawością przeczytała, czy na przykład są jabłka modyfikowane genetycznie. Wydaje się, że jabłka przemawiają do wyobraźni Polaków. 

Z zupełnie innej beczki, zastanawiałam się, dlaczego autor tak wiele razy wspominał o fundacji Billa i Melindy Gatesów. Było też w tej książce kilka innych powtórzeń czy chyba niepotrzebnych powrotów do już omawianych tematów.

Ostatecznie to nie jest zła książka i w sumie z ciekawością zainteresuję się drugim wydaniem, bo wydawnictwo informuje, że jest uzupełnione o wiele nowych wiadomości i treści. 

Zapraszam na blogaskowego Facebooka oraz mojego Instagrama (bookart_klaudia)!  

Pozdrawiam, M