Mały rudy lisek

 Hello!

W grudniu postanowiłam wyszyć mały prezent dla mojego rodzeństwa ciotecznego - dzisiaj pokazuję, co z tego wyszło. 

Część procesu dokumentowałam na Instagramie, ale i tutaj mogę napisać kilka ciekawych rzeczy. Po pierwsze lisek wziął się z tapety z pokoju dziecięcego i był przerysowywany ze zdjęcia. Które nie wyglądało na krzywe - ale było i lisek nie jest symetryczny. Po zrobieniu całego nie było już tego tak widać, ale w trakcie wyszywania, miałam poważne obawy, że nie będzie to dobrze wyglądało i będzie się rzucało w oczy. 

W trakcie wyszywania miałam jeszcze jedno zmartwienie - ruda (a w zasadzie jasnopomarańczowa) mulina pochłaniała białe detale i naprawę zastanawiałam się, jak to na koniec wyjdzie. 

Powyżej widzicie liska bez białych oczu oraz już z oczami i detalami. Inną ciekawą rzeczą było dobieranie muliny. Jak wspominałam - miałam zdjęcie tapety i mogłam sprawdzić kolor, ale o tym zapomniałam. I wybrałam kolor, który zwrócił moją uwagę i wydawał mi się najodpowiedniejszy. Kłopot był tylko taki, że mulina okazała się wiekowa. Co oznaczało, że nie za bardzo chciała współpracować i wyszywanie było trudne. I ciężkie - całkiem dosłownie, bo nieelastycznej starej muliny zużywa się dużo więcej niż takiej dopiero co kupionej. Ostatecznie lisek wyszedł dość sztywny, co ma też swoje plusy - będzie lepiej się prezentował w dłuższej perspektywie czasowej.

A teraz czas na największą niespodziankę! Także dla mnie.

Okazało się, że kolor muliny jest IDEALNIE taki sam jak kolor oryginalnych lisków z tapety! Byłam zachwycona, bo naprawdę nie spodziewałam się (wydawało się to wręcz niemożliwe), aby te kolory tak doskonale pasowały. Niestety robienie zdjęć w grudniu w ciemności nie obrazuje tego, jak znakomicie wyszywanka prezentowała się na ścianie.

Zapraszam na blogaskowego Facebooka oraz mojego Instagramy (bookart_klaudia) oraz redaktorskie_drobnostki!

LOVE, M