27

 Hello!

Na pomysł robienia zdjęć jednego dnia co godzinę wpadłam kiedyś w internecie i robiłam to przez jakiś czas w dniu urodzin. Potem przestałam. To miało być ćwiczenie na kreatywność, odnajdywanie pięknych rzeczy w codzienności i dostrzeganie piękna dookoła siebie, ale w moim przypadku nieszczególnie działało. Wydawało mi się, że chociaż pomysł jest ciekawy, to na dobrą sprawę tylko podkreśla, jak bardzo czyjaś obecność w internecie jest - lub może być - wystudiowana. Z jakiegoś jednak powodu postanowiłam, że powrócę do tej minitradycji w tym roku. Tym bardziej, że nie miałam zupełnie nic zaplanowane na ten dzień i na dodatek był to poniedziałek. Gdyby kino w moim mieście działało w poniedziałki pewnie poszłabym zobaczyć Barbie, ale nie działa, a ja z powodu powodów najprawdopodobniej nie zobaczę ani Barbie, ani Oppenheimera w kinie - i jestem trochę zła. Jest to też więc odrobinę wpis zastępczy, bo bardzo chciałam, aby na blogu pojawiła się recenzja przynajmniej jednego z tych filmów, a nie pojawi się żadna.  

9

Kawa. Zdecydowanie jestem jedną z tych osób, do których lepiej nie mówić przed pierwszą kawą. I to nie dlatego, że będę zła, ale zwyczajnie będę nieobudzona i głodna.

10

Śniadanie. Zdążyłam zjeść zanim zrobiłam zdjęcie. Niestety przez pandemię nabrałam bardzo złego zwyczaju najpierw wypicia kawy, a jedzenia śniadania dużo później. Staram się z tym walczyć, ale idzie mi bardzo słabo.

11

Jak dorosły człowiek miałam do załatwienia sprawy na mieście, a wieża telewizyjna/radiowa/nadawcza to jeden z najciekawszych punktów do fotografowania w mieście.

12

Kwiaty. Wciąż byłam na zewnątrz, chociaż już wracałam.

13

Cukinia. Rodzice dzień wcześniej przywieźli 5 albo 6 cukinii i trzeba było coś z nimi zrobić, więc gotowałam razem z braćmi przez następne dwie godziny.

14

Komputer. Nie żartowałam z gotowaniem przez dwie godziny, po prostu bardziej niż gotowanie było to pieczenie - czyli moja ulubiona forma przygotowywania posiłków, choć czasochłonna - i miałam chwilę czasu, aby sprawdzić maile. Niedawno skończyłam jeden projekt, a dwa wiszą w powietrzu, więc staram się być dostępna i odpisywać na wiadomości najszybciej, jak się da.

15 

Okno. Robienie zdjęć co godzinę pokazuje tylko sekundę z tego, co działo się pomiędzy poszczególnymi ujęciami. Tutaj na przykład byłam dość zajęta i nie chciało mi się nawet wstać od komputera ani układać ładnie rzeczy na biurku do zrobienia zdjęcia. Jestem chyba odrobinę zbyt leniwa do tego wyzwania - czy raczej nie bawi mnie szczególnie wszystko to, co wchodzi w przygotowanie zdjęcia - i zdecydowanie wolę kreatywność typu rękodzieło. 

Kiedyś wspominałam o tym na Instagramie - bardzo lubię oglądać różne typy zdjęć i maksymalistyczne z mnóstwem rekwizytów, i takie minimalistyczne utrzymane w białych i neutralnych kolorach, ale sama najbardziej lubię robić zdjęcia na zewnątrz, jednej rzeczy na ciekawym tle.

16

Drobnostki. Lubię wstawiać posty na media społecznościowe o okrągłych godzinach. Oczywiście nie mogłam wstawić innego wpisu niż o słowach jubilat i solenizant! Linki do moich mediów społecznościowych są na dole wpisu, gdybyście chcieli zobaczyć karuzelę w całości!

17

Wyjście. Jeśli nie czytam (bądź nie piszę - co ciekawe ani jednego, ani drugiego prawie nie zobaczycie dzisiaj na zdjęciach, czytałam bardzo dużo w ciągu dnia) i nie gotuję, to istnieje pewne prawdopodobieństwo, że po prostu nie ma mnie w domu. Nie będzie przesadą, jeśli określę się zawodowym spacerowiczem z niewielką wyrozumiałością dla osób, które po małym mieście, jak moje, poruszają się samochodami (tak wiem, są różne przypadki i sytuacje, ale ogólnie wierzę, że miasto jest dla ludzi nie dla samochodów). W każdym razie znów postanowiłam wyjść z domu. Poza tym od lutego zaczęłam robić nordic walking i jest to naprawdę zaskakująco męczące, ale w przyjemy sposób. 

Poza tym te Conversy to jeden z moich najlepszych butowych zakupów, jakie kiedykolwiek poczyniłam. Szukam już sobie kolejnych par, ale jakoś nie mogę się na żadne zdecydować.

18 

Jestem ogólnie beznadziejna w świętowanie i celebrowanie - nie wiem, czy jest to bardziej coś, co człowiek musi lubić, czy się tego nauczyć, czy coś jeszcze innego - ale czasami wyjście do McDonalda to najlepsze wyjście. Tym bardziej, że w jedną stronę ode mnie to spacer na jakieś 40 minut.

19 

Beza. Wracając z McD, poczułam się w większym nastroju na świętowanie i zaszłam do cukierni kupić minibezę. Spodziewałam się, że będzie bardzo słodka, ale nie była. Zazwyczaj sama piekę sobie coś ciekawego - bo bardzo to lubię, piekłam też ciasta i babeczki dla znajomych, ale w tym roku wyjątkowo moje talenty cukiernicze się marnują.

20

Zaczęłam czytać Zakon Drzewa Pomarańczy, jestem na prawie 200 stronie, ale wciąż nie jestem do końca przekonana do tej historii. A dokładnie - czytanie tej książki jest bardzo przytłaczające. Bardzo lubię fantastyczne krainy, skomplikowane genologie i nie wiem, czy po prostu odzwyczaiłam się od tego typu lektur, czy autorka na pierwszych stronach jednak za bardzo zarzuca czytelnikami nazwami własnymi, określeniami i ogólnie powiedziałabym budowaniem świata. Sama fabuła nie wydaje się szczególnie skomplikowana, ale na pewno jest bardzo obudowana informacjami na temat świata.

I to by było na tyle!

Zapraszam na blogaskowego Facebooka oraz mojego Instagramy (bookart_klaudia) oraz redaktorskie_drobnostki!

LOVE, M