Tragizm i dramatyzm - Wielka woda

 Hello!

Nie miałam zamiaru oglądać Wielkiej wody - powiedzmy, że ostatnio widziałam za dużo filmów i seriali, gdzie coś było zalewane i ludzie musieli walczyć z żywiołem - ale po wielu pozytywnych głosach dotyczących jakości serialu, zdecydowałam się na seans. I nie żałuję - pozytywne recenzje są jak najbardziej zasłużone. Zapraszam na moją opinię o serialu Wielka woda.

Wrocław, rok 1997. Do miasta zbliża się fala powodziowa - i choć wydaje się, że wszyscy zdają sobie sprawę z zagrożenia i są w stanie wymyślić, jak ograniczyć potencjalne szkody, życie okazuje się bardziej skomplikowane.  

Nie da się oderwać od tego serialu, jest taki wciągający i trzymający w napięciu. Do tego zrobiony jest jak bardzo długi film podzielony na odcinki (sześć po czterdzieści pięć minut). Ponadto wiele wysiłku włożono w wizualne przedstawienie Wrocławia w 1997 - widać to zarówno w podjętych decyzjach artystycznych dotyczących sposobu nagrania czy użytych filtrów, jak i scenografii (z jakiegoś powodu stare samochody zrobiły na mnie duże wrażenie). 

Cały klimat tego serialu jest taki niepokojący, czuć, że woda cały czas gdzieś się czai i podchodzi pod miasto, aby dokonać dzieła zniszczenia. Ponadto serial jest taki... polski - w bardzo szerokim rozumieniu tego określenia. Po prostu czuć polską mentalność i duże prawdopodobieństwo bohaterów. 

Miałam też wrażenie, że bardzo łatwo było sprawić, że sprawy osobiste bohaterów boleśnie zderzyłyby się z główną fabułą (tym, co bezpośrednio dotyczy powodzi) i weszły jej w paradę - ale nie. One ją dopełniają i pomagają obrazować stan emocjonalny bohaterów, którego w innych okolicznościach nie moglibyśmy być świadkami. Czy w głównej bohaterce zebrało się aż trochę za dużo dramatyzmu i trudnych doświadczeń - niezaprzeczalnie. Ale ten serial jest jednocześnie wielkoskalowy i bardzo kameralny, więc komuś trzeba było dać trudną historię.  

Muszę też napisać, że biorąc pod uwagę, że to serial o powodzi, który pokazuje ludzi w dość skrajnych sytuacjach i pod wpływem bardzo silnych emocji, czasami wciąż byłam zaskakiwana, w jak dramatyczne kierunki udawała się fabuła. I nie można też zapomnieć, że mamy tu konflikt tragiczny - każdy (to znaczy mieszkańcy Wrocławia oraz mieszkańcy terenów, które powinny zostać zalane, aby Wrocław nie utonął) miał swoje racje - i słyszymy to wprost z ekranu w ostatnim odcinku. Przy czym narracja serialu bez wątpienia faworyzuje Wrocław. Choć jednocześnie trochę lepiej widać, jak mobilizują się mieszkańcy miejscowości pod Wrocławiem niż sami Wrocławianie.

Wielka woda to naprawdę bardzo porządny - może odrobinę zbyt niepotrzebnie dramatyczny - serial, bardzo wciągający i wywołujący w widzu paletę różnych emocji.

Zapraszam na blogaskowego Facebooka oraz mojego Instagramy (bookart_klaudia) oraz redaktorskie_drobnostki! 

LOVE, M