Najlepiej ("Once Upon A Time" S5 P2)

Hello!

Po dramatycznej końcówce pierwszej części piątego sezonu, o którym możecie przeczytać tutaj, udajemy się wraz z Emmą i spółką do zaświatów ratować Haka. Spoilery.

Nasi bohaterowie w królestwie Hadesa zajmują się  głównie pomaganiem osobom, które się tam znalazły przejść na drugą stronę. Trochę scenarzyści wpadli w pewien schemat, ale było sporo retrospekcji i drugi plan dobrze grał więc nie było to szczególnie irytujące. Pojawia się między innymi Herkules i ogromnie żałuję, że ma on tak małą acz uroczą rolę; Gaston czy brat Kiliana. 

W tej części sezonu zasadniczo powiększono rolę Zeleny, której nie lubiłam, a wręcz w poprzedniej recenzji sugerowałam żeby ją z serialu wyciąć. Cofam swoje słowa, bo tutaj jej postać została wykorzystana doskonale. Uwielbiam gdy bohaterowie się zmieniają i rozwijają a Zelena jest przykładem jednej z najbardziej zjawiskowych metamorfoz - zarówno w kontekście jej relacji z Hadesem i tego co mu zrobiła, ale, co jeszcze ważniejsze, Reginy i historii rodzinnych. Matka czarownic też wraca na moment i naprawia swoją rodzinę. Na moment wraca Ruby i Mulan oraz Dorotka z Oz. To był bardzo ciekawy odcinek, bo okazało się, że pocałunek Ruby uratował Dorotkę z klątwy. A bieda Mulan dalej jest sama. 

Konsekwencja z jaką scenarzyści piszą postać Rumpla jest ogromna. Raczej nie mam co liczyć na to, że stanie się on w końcu dobry. Ale w tym sezonie odkryłam jak bardzo on jest głupi. To znaczy - jeszcze się nie nauczył, że 'potrzebuję więcej mocy; wtedy zobaczysz, że wszystko co robiłem było dla ciebie; nie działa na Bellę i nigdy nie zadziała. (Prawdziwą naturę Rumpla cudownie pokazuje scena, gdy najpierw rzuca się po kryształ, a dopiero potem chce ratować Bellę) Poza tym prawie dokładnie wykorzystano oryginalną opowieść Rumpla, z tym, że to jego dotyczył kontrakt. Bardzo ładnie się to złożyło, bo jeśli się nie mylę, to Emilie grająca Bellę faktycznie jest w ciąży i scenarzyści całkiem pomysłowo to wykorzystali, zarówno w kontekście tego sezonu jak i przyszłego.

Denerwującym trendem jakim ostatnio karmią widzów scenarzyści jest kończenie sezonu na dwa odcinki wcześniej, po czym robienie 'wielkiego finału' wprowadzającego w to co będzie się działo w kolejnym sezonie. Jest irytujące zjawisko, bo chociaż finał jest ciekawy i przyszły sezon zapowiada się na bardzo inny od poprzednich, to jednocześnie jest to dowód na brak umiejętności i pomysłów scenarzystów na sprawne połączenie zakończenia i podprowadzenia do nowej historii. To natomiast jest smutne, bo w toku serialu nie raz udowadniali, że chociaż czasami kreatywność nieco ich ponosi, to są to naprawdę pomysłowe osoby. A odcinek przed wielkim finałem, to jeden z najbardziej grających na uczuciach widzów epizod w całym serialu. Ilość emocji towarzyszących oglądaniu przekracza wszelkie dopuszczalne normy. 

Zauważyłam to dopiero pisząc powyższe akapity, że główny wątek - ratowania Haka - nie był tak fascynujący jak by się chciało. To znaczy, znów, gdyby chodziło tylko o powrót z Zaświatów, byłoby za mało. Chociaż nie żeby udało się to bez komplikacji. Ale tło nieco przyćmiło najważniejszą sprawę. Co nie zmienia faktu, że ten sezon był chyba najlepszym w historii seriali. Ogromnie mi się też podobało, że go akcja działa się w Zaświatach czołówka z niebieskiego zmieniła kolor na taki brudno-pomarańczowy. 

PS. Mam Disqusa więc w końcu będę mogła odpowiadać na komentarze osób, które z niego korzystają na swoich blogach. Oraz zamówiona przez Mart założyłam Twittera, póki co z niego nie korzystam, ale plan jest taki aby używać go do pisania o tym co na bieżąco oglądam, np.: wrażeń po pojedynczym odcinku jakiegoś anime, o filmie w trakcie jego oglądania, być może także jakieś krótsze cytaty z książek i oczywiście informacje o postach na bieżąco.

LOVE, M